Gospođa De Lafajet

Mari-Madlen de Lafajet (Marie-Madeleine de Lafayette, 1634-1693) ubraja se u najznačajnije francuske romanopisce XVII veka. Poreklom iz porodice sitnog plemstva, udaje se za grofa De Lafajeta, ali nakon dve godine napušta neaktivan provincijski život i vraća se u Pariz. U mladosti posećuje preciozni aristokratski salon markize De Rambuje (Rambouillet); strasna čitateljka gospođice De Skideri (Scudéry), i sama je prve romane i novele (među kojima se ističe Zaida iz 1670. godine, potpisana Segreovim (Segrais) imenom) napisala u preciozno-galantnom duhu baroknog romana. Ipak, nju pre svega interesuju psihologija likova i unutrašnja previranja skrivena iza privida raskošnog i uglađenog dvora, na kojem je i sama često boravila. Sklona meditativnoj osami, obeležena jansenizmom i opštim pesimizmom svoga doba, gospođa De Lafajet temu fatalne i pogubne strasti istražuje u novelama „Princeza de Monpansije” i „Grofica de Tand”. Ipak, savršenstvo izraza postiže romanom Princeza De Klev (La Princesse de Clèves) iz 1678. godine, čije je autorstvo poricala.

Priča o strasti mlade aristokratkinje, gospođice De Šartr, udate za mnogo starijeg princa De Kleva, prema mladom vojvodi De Nemuru, te o borbi koju vodi sa samom sobom da bi sačuvala čast i spokoj, smatra se velikim začetkom modernog psihološkog romana u Francuskoj i dan-danas rado čita u celom svetu.



https://mega.nz/#!YixHWSLD!APaL6gZ0VrGP9OgOCv9y6cQ8ALTJ43Eo6YYhDVvobP4